Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Smyrnium perfoliatum & Laburnum alpinum

fotò
fotò
Àpi-fèr(-perfoulia)

Smyrnium perfoliatum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.

Descripcioun :
L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.

Usanço :
Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun

Liò : Prado umido - Escoumbre e proche dis oustau - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753

fotò
fotò
Ambour

Laburnum alpinum

Fabaceae Leguminosae

Àutri noum : Aubour, Ambourn, Bour, Embourn, Amboul.

Noms en français : Cytise des Alpes, Aubour des Alpes.

Descripcioun :
L'ambourn es un poulit pichot aubre que trachis en mountagno. Se recounèis eisa en flour o en fru. La fueio èi di tres partido.

Usanço :
"L'ambourn fa un bouosc soulide pèr fa de piquets pèr la vigno, de chambises pèr li vachos" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 54). Èro peréu recerca pèr n'en faire de càmbis. G. Jean : "Lou fau coupa dóu coustat dóu soulèu, ne'n prenon que la mita [...] Après lou fan caufa à la tubèio e lou tordon" (O. Madon, op.cit. p. 81). En auto Prouvènço, lou bos èi bouli, bouta trempa dins l'aigo o lou femié pèr l'amarina. Lou bour èro tambèn emplega pèr faire fugi li darboun qu'es uno planto forço empouisounanto e memo mourtalo pèr l'ome (citisino proche de l'estrichino).

Port : Aubre
Taio : 3 à 5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Laburnum
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 13 à 15 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 1800 m
Aparado : Noun
Remarco : fotò
Mai à juliet

Liò : Faio - Sapiniero - Esboudèu - Gaudre fres
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Laburnum alpinum (Mill.) Bercht. & J.Presl, 1835

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
C
C

Smyrnium perfoliatum & Laburnum alpinum

ges
ges
ges
RRR
C
RR
ges
ges

Coumpara Àpi-fèr(-perfoulia) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Ambour emé uno autro planto

fotò